Skala podatkowa za 2016 rok

Podstawą obliczenia podatku (którą należy porównać z kwotami z powyższej tabeli) jest przychód po odjęciu od niego kosztów uzyskania oraz po odjęciu od tej różnicy przysługujących ulg i odliczeń – ale wyłącznie takich, które odlicza się od dochodu (a nie od podatku).

Według skali nie opodatkowuje się:

• rozliczających się liniowo (19%)
• rozliczających ryczałt ewidencjonowany lub kartę podatkową,
• rozliczających prywatnie kapitały pieniężne i prawa majątkowe,
• zbywających nieruchomości i prawa pokrewne,
• uzyskujących przychody z kapitałów pieniężnych,
• dochodów ze zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych,
• nierezydentów, którzy nie wybiorą opodatkowania według skali,
• zwycięzców w grach i zakładach, z tytułu przychodu z nagród ze sprzedaży premiowej,
• rozliczających działalność wykonywaną osobiście, gdy kwota uzyskana z tytułu umowy nie przekracza rocznie wartości 200 zł,
• emerytów i rencistów, z tytułu świadczeń z byłego zakładu pracy,
• wynagrodzeń za pomoc organom ścigania,
• oszczędzających na więcej niż jednym IKE,
• żołnierzy z tytułu odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia służby.

W 2017 r. obowiązywać będzie inna niż do tej pory kwota wolna od podatku. Jej wysokość zależeć będzie od dochodu podatnika.

Kwota wolna od podatku to wartość dochodu, do wysokości którego podatnik nie musi płacić ani złotówki podatku. Kwota wolna od podatku jest bezpośrednią konsekwencją stosowania tzw. kwoty obniżającej podatek. Podatnicy mogą bowiem odejmować od obliczonego i należnego od nich podatku pewną kwotę, której wysokość w 2017 r. wyniesie maksymalnie 1188 zł. W efekcie jej stosowania, maksymalna kwota wolna od podatku w 2017 r. wynosi 6600 zł.

*kwota 556,02 zł, 1188 zł oraz kwota wynikająca z ww. obliczeń to tzw. kwota obniżająca podatek.