Aktualności
tel. serwisowy: 61 307 00 77 (08:00 - 16:00)
Ulgę na powrót można zastosować, jeżeli następstwem zmiany miejsca zamieszkania podatnika jest zmiana rezydencji podatkowej na polską - podkreślił WSA w Gdańsku.
W spór z fiskusem weszła podatniczka, która od marca 2017 r. do grudnia 2023 r. włącznie była legalnie zatrudniona przez agencję pracy w Holandii i wykonywała tam nieprzerwanie pracę na podstawie umowy o pracę. Początkowo była to umowa na czas określony, następnie - na czas nieokreślony. W tym czasie mieszkała w pokoju udostępnionym jej odpłatnie przez pracodawcę na podstawie odrębnej umowy. Ustalona opłata za wynajem pokoju była co tydzień potrącana z jej wynagrodzenia. Ponieważ kobieta nie była zameldowana w Holandii, nie miała tam statusu rezydenta podatkowego (zgodnie z prawem holenderskim zameldowanie jest niezbędnym warunkiem do uzyskania certyfikatu rezydenta podatkowego), składała więc w Holandii coroczne zeznania podatkowe jako nierezydent i rozliczała w nich dochody osiągnięte w tym kraju. Dochody z Holandii były w tych latach jednymi dochodami podatniczki. Jednocześnie, ze względu na posiadanie adresu zameldowania w Polsce, kobieta składała w Polsce deklaracje PIT-36 z załącznikiem PIT/ZG, który służy do wykazania dochodów lub przychodów z zagranicy i zapłaconego tam podatku.
Od 1 stycznia 2024 r. UVV (a więc instytucja, która zarządza ubezpieczeniami pracowniczymi w Holandii) przyznała podatniczce zasiłek dla bezrobotnych na okres 7 miesięcy. Trzy miesiące z tego okresu kobieta, za zgodą UVV, spędziła w Polsce, szukając tu zatrudnienia, a po zakończeniu okresu pobierania zasiłku wróciła do Polski na stałe (miało to miejsce 8 sierpnia 2024 r.). Od tego czasu przebywa na stałe na terytorium Polski.
W kwietniu 2025 r. podatniczka wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o potwierdzenie, że w tych okolicznościach przysługuje jej prawo do skorzystania z ulgi na powrót. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody ze wskazanych w przepisie źródeł osiągnięte przez podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Limitem tego zwolnienia jest kwota 85 528 zł w roku podatkowym, a można z niego skorzystać w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego. We wniosku o indywidualną interpretację podatniczka argumentowała, że:
Najlepszy i najprostszy sposób na PIT - Program e-pity®
Nie musisz znać się na PIT'ach i zmianach podatkowych. Oblicz wygodnie wysokość Twojego podatku PIT kompleksowo razem z wszystkimi ulgami, odliczeniami i kwotą wolną od podatku. Zadbaj o najwyższy i najszybszy zwrot podatku z PIT do 45 dni.
Po prostu oblicz Twój e-PIT w Programie e-pity 2025 i wyślij PIT online
Dyrektor KIS nie zgodził się w tym stanowiskiem. Ponieważ wnioskodawczyni nie była uznawana za rezydenta podatkowego Holandii, w interpretacji skupił się na ustaleniu jej miejsca zamieszkania, gdyż od tego rozstrzygnięcia zależy zakres ciążącego na podatniku obowiązku podatkowego. Obowiązek ten jest nieograniczony, gdy podatnik posiada miejsce zamieszkania w Polsce. Zgodnie z ustawą o PIT jednym z warunków uznania osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski jest posiadanie tu centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych). Następnie uznał, że w okresie, gdy podatniczka pracowała w Holandii, jej centrum interesów osobistych wciąż znajdowało się w Polsce. W Polsce pozostał bowiem jej małoletni syn, w Polsce mieszkała jej rodzina, którą kobieta wspierała finansowo, w Polsce znajdowało się jej mieszkania, a podejmowane przez podatniczkę działania nie świadczą o tym, by jej zamiarem był stały pobyt w Holandii. Z całokształtu przedstawionych okoliczności wynika, że celem wyjazdu były względy zarobkowe, natomiast w Polsce podatniczka miała ośrodek interesów osobistych. Dlatego w 2024 r. nie nastąpiła zmiana miejsca zamieszkania wnioskodawczyni z terytorium Holandii na terytorium Polski. W konsekwencji nie przysługuje jej prawo do skorzystania z ulgi na powrót - rozstrzygnął Dyrektor KIS. W interpretacji wskazano również, że ponieważ wnioskodawczyni nie miała statusu rezydenta podatkowego w Holandii, nie było podstaw do ustalania państwa jej rezydencji podatkowej w oparciu o reguły kolizyjne zawarte w polsko-niderlandzkiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Podatniczka zaskarżyła tę interpretację, jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdański uznał, że jej skarga nie jest zasadna. Sąd podkreślił, że skorzystanie z ulgi na powrót wymaga spełnienia licznych warunków, w tym warunku z art. 21 ust. 43 pkt 1 o PIT, zgodnie z którym "w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu". Do ulgi nie uprawnia więc każde faktyczne przeniesienie miejsca zamieszkania, ale tylko takie, którego następstwem jest zmiana rezydencji podatkowej na polską.
Sąd zgodził się z organem interpretacyjnym, że podatniczka, która:
nie mogła zmienić rezydencji podatkowej w wyniku powrotu do Polski, skoro nigdy nie przestała być polskim rezydentem podatkowym. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że w okresie pracy w Holandii podatniczka miała związki z Polską, które świadczą o tym, że jej centrum interesów życiowych pozostało w Polsce.
WSA w Gdańsku podkreślił, że rezydencję podatkową ustala się na podstawie zaistniałych faktów, nie zaś zamiarów czy woli podatnika. Ulga nie przysługuje w związku z planami, jakie miał podatnik, wyjeżdżając do pracy poza terytorium Polski. Aby możliwe było jej zastosowanie, w życiu podatnika muszą zaistnieć okoliczności powodujące, że nie był on polskim rezydentem podatkowym, a następnie stał się nim w wyniku przeprowadzenia się do Polski.
Sąd zaznaczył też, że w skardze podatniczka powołała się na okoliczności, których nie przedstawiła we wniosku o interpretację (okoliczności dotyczące choroby i śmierci partnera). Skoro te okoliczności nie mogły być brane pod uwagę przy wydawaniu interpretacji indywidualnej, to nie powinny również być brane pod uwagę przy rozstrzyganiu skargi strony - podkreślił WSA w Gdańsku.
Irlandzka rezydencja podatkowa nie zwalnia z podatku w Polsce
Źródło: wyrok WSA w Gdańsku I SA/Gd 708/25 z 15 września 2025 r., indywidualna interpretacja 0115-KDIT1.4011.332.2025.2.MN z 8 lipca 2025 r.
