Archiwum - skala podatkowa za 2013 rok

Podstawą obliczenia podatku (którą należy porównać z kwotami z powyższej tabeli) jest przychód po odjęciu od niego kosztów uzyskania oraz po odjęciu od tej różnicy przysługujących ulg i odliczeń – ale wyłącznie takich, które odlicza się od dochodu (a nie od podatku).

Według skali nie opodatkowuje się:

• rozliczających się liniowo (19%)
• rozliczających ryczałt ewidencjonowany lub kartę podatkową,
• rozliczających prywatnie kapitały pieniężne i prawa majątkowe,
• zbywających nieruchomości i prawa pokrewne,
• uzyskujących przychody z kapitałów pieniężnych,
• dochodów ze zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych,
• nierezydentów, którzy nie wybiorą opodatkowania według skali,
• zwycięzców w grach i zakładach, z tytułu przychodu z nagród ze sprzedaży premiowej,
• rozliczających działalność wykonywaną osobiście, gdy kwota uzyskana z tytułu umowy nie przekracza rocznie wartości 200 zł,
• emerytów i rencistów, z tytułu świadczeń z byłego zakładu pracy,
• wynagrodzeń za pomoc organom ścigania,
• oszczędzających na więcej niż jednym IKE,
• żołnierzy z tytułu odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia służby.

Jeżeli osoba uzyskuje tylko emeryturę lub rentę i po odliczeniu podatku według skali pozostaje kwota przychodu niższa niż kwota stanowiąca 20% górnej granicy pierwszego przedziału skali podatkowej (17 105,60 zł) - w stosunku rocznym podatek określa się tylko w wysokości nadwyżki ponad tę kwotę.

Na przykład

Emeryt otrzymał 19.000 zł emerytury i nie dorabia dodatkowo. Podatek wynosi 3420 zł. Po odliczeniu podatku kwota przychodu wynosi 15.580 zł. Kwota ta jest zatem niższa niż wartość 17105,60 zł. Oznacza to, że wartość podatku określi się w wartości różnicy: 19.000 zł – 17.105, 60 = 1894,40 zł, zatem mniej niż podatek wynikający ze skali podatkowej.